Geschiedenis vd truffel

 Oorspronkelijk werden truffels alleen geplukt en gegeten wanneer ze voldoende groot waren om met het blote oog op te vallen.  De meeste mensen wisten gewoon van hun bestaan niet af... Geschriften uit de Middeleeuwen leren ons dan ook heel weinig over truffels. Door de eeuwen heen leerde de mens te wachten tot de truffels rijp waren.  In die tijd kwamen de eigenschappen van de  truffels bij de bereidingen niet tot hun volste recht : veelal werden overdreven veel kruiden gebruikt. na het verval van het Romeinse Rijk in 450 na Christus werd de truffel bijna gedurende duizend jaar 'vergeten', ten minste toch in de hoge kringen.  Pas in de 18e eeuw werd de truffel aanzien als een luxe artikel en een teken van rijkdom.

In de 19de eeuw kende de truffel een heropbloei: niet alleen boeren aten truffels, ook welgestelde restaurants begonnen ze meer en meer op hun menu te zetten.  De productie nam toe tot 2000 ton per jaar: een gouden tijdperk!  De eerste wereldoorlog was echter opnieuw een spelbreker.  Truffelkwekers werden door de oorlog genoodzaakt andere, belangrijker taken uit te voeren waardoor de jaarlijkse productie terugviel tot 400 ton.  Na-oorlogse moeilijkheden zorgden ervoor dat een groot deel van de bevolking het platteland verliet zodat de truffel bijna volledig werd verwaarloosd tot in de jaren '60.

Een aantal Franse notabelen alarmeerden de regering en in samenwerking met Italiaanse onderzoekers startte een nationale wetenschappelijke onderzoekscommissie een project m.b.t. de voortplanting en de ontwikkeling van de truffel.  Dit had een eclatant succes en vandaag staat de truffel bovenaan de culinaire lijst van de meest exotische en innoverende ingrediënten!